Winter

Vroegen wij ons vorig jaar af hoe de winters in Hongarije zouden zijn nu zitten we midden in een echte. Echter, het is niet alleen in de Balkan winter! Heel Europa zucht onder de druk van een flinke pak sneeuw. Het is vandaag zondag 31 januarie en sinds gisteravond is er toch gauw 20 centimeter verse sneeuw gevallen. Alles bij elkaar hebben we deze winter, ik denk een kleine meter sneeuw gehad. Tussendoor dooide het steeds weg en ook op dit moment ligt de temperatuur een paar graden boven nul. Vriezen kan het hier anders behoorlijk, temperaturen van tegen de –20 ‘s nachts en –10 overdag zijn geen uitzondering. Wanneer er dan ook nog eens een stevig oostenwindje waait, praat je over een gevoelstemperatuur die daar nog eens ruim onder ligt. Met als gevolg dat er veel bevriest. Het water voor de honden en de paarden bijvoorbeeld, de drinkvijver van de kippen, maar ook de water aanvoer van de wasmachine. Met als gevolg dat er geen wasje gdraaid kan worden. Op zich niet zo’n vreselijke ramp, maar met een schaap dat nog regelmatig binnen een plasje en dergelijke neer wil leggen, ben je natuurlijk zo door je oude handdoeken heen. Toch is Ramses eigenlijk de hele dag buiten, maar ‘s nachts is het nog echt te koud om hem buiten te laten. Dus verblijft hij die tijd nog in de slaapkamer en slaapt dan keurig naast het bed. Tijdens Nans haar (iets verlengde) afwezigheid heeft de buurman een baaltje Luzerne en een mand brokjes gebracht om hem aan vast voer te laten wennen. Dat gaat prima, de melkpoeder is op en Ramses krijgt nu met de fles drie keer per dag een halve liter meelpap, daar zit onder ander maïs en tarwe in. Hij groeit er goed op.’s Avonds komt hij gelijk met de honden naar binnen en gedaagt zich dan net als zij, gewoon lekker op de bank liggen. Waarschijnlijk weet ie niet eens dat ie een schaap is en voelt ie zich één van de honden. De pony’s hebben het met deze winterse omstandigheden ook niet makkelijk. Ze moeten echt werken om nog bij het gras te komen. Daar komt bij dat er natuurlijk niets groeit, veel gras is er dus niet meer. De twee grote rollen hooi die we hadden gekocht zijn inmiddels ook op en er is nu bijna niet meer aan hooi te komen. Ze hebben zich voor de winter wel lekker vol kunnen eten, dus ze hebben nog wel wat reserve, maar als de winter nog veel langer duurt moeten we toch een andere oplossling gaan zoeken. De achterbuurman heeft zijn paarden ook al verplaatst en die lopen nu in de aan ons grenzende percelen. Ze zijn al een paar keer losgebroken en kon Ron er samen met de buurman achteraan.

Nans is een paar dagen langer in Nederland gebleven omdat haar moeder in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Ze blijft ook maar een weekje bij Ron, terwijl ze ruim 3 weken samen zouden hebben, om voor haar moeder te zorgen wanneer zij uit het ziekenhuis wordt ontslagen. Een domper, dat wel, maar soms gebeuren die dingen. Belangrijkste is nu dat Mams weer helemaal de oude wordt en daar is goede hoop op!!

Nans had het ook weer mooi voor elkaar op weg naar Hongarije. Dat vliegen is geen probleem meer, da’s louter routine. Al mocht de hondennagelkniptang van de douane niet mee! Nee, Nans neemt tegenwoordig ook de trein in Hongarije. Van Boedapest naar Kiskunfelegyhaza kost dat maar 1880 forint en daar kun je met de Chevy echt niet voor op en neer rijden. Alleen het autobaanvignet kost al 1170 forint. Dus met de trein… Dat is zo’n eerste keer nog best wel spannend, maar dat verliep prima. De aansluiting met het vliegtuig is een beetje K… Je land namelijk ergens tussen 14.00 en 14.30 uur in Boedapest en de trein gaat om het uur om 13 minuten over het hele uur. De trein van 14.13 uur haal je dus meestal nét niet. Kun je dus drie kwatier tot een uur op zo’n koud tochtig treinstation door brengen. Kaartje kopen was de eerste keer geen probleem. Afgelopen vrijdag ging het wel mis, bleek later. Nans koopt kaartje, toetst op de goede knopjes en heeft dus een enkeltje naar Kiskunfelegyhaza in haar zak. In de trein na 5 minuten al contrôle, blijkt Nans een kaartje met 50% studentenkorting te hebben gekocht. Maar omdat ze geen student is en dus ook geen studentenkaart kan overleggen, moet ze bijbetalen. Geen probleem denkt Nans, betaal ik die 940 forint toch gewoon… Ja, jammer dan… er staat een boete op van 6000 forint. Tja en die hebben we niet op zak. Nans had al haar overgebleven forintjes bij Ron achtergelaten. De conducteur is onverbiddelijk, Nans kan praten als een Engelse Brugman; ze moet óf de boete betalen óf op het volgende station uitstappen! Overbodig om te zeggen dat Nans het station van Cegléd nu ook van de binnenkant gezien heeft. Daar een nieuw kaartje gekocht, een klein uurtje gewacht en haar reis voortgezet. Ron zat al die tijd niet al te vrolijk te vernikkelen in de Chevy, wachtend op zijn meissie.